رضا کوچولوی من...

اول مهر ِو رضا کوچولوی من امروز رفت کلاس اول! 

به مامان گفتم خودم می خوام برم براش خرید...با تمام خستگی که داشتم ٬ رفتم لوازم التحریری تا براش خرید ِمدرسه کنم!! 

خــــــــــریدِ مدرســه؟ مـــن؟ 

رفتم ُبا خودم گفتم٬ خوب؟ چی لازم داره؟؟! 

دفتــــــــــــــــــــــــر 

مــــــــــــــــــــــداد(قرمزُمشکی) 

مـــــــــــــــــــــداد رنــگـــــــــــــی 

دفتــــــــــــــــــــــر نقـــاشــــــی 

دفتــــــــــــــــــــــر یــادداشــــت 

خــــــــط کــــــش و تــراش آبی 

جـــــــــــــــــــــامــــــــــــــــدادی  

                و... 

با ی لذتِ خاصی وسایلشُ انتخاب کردم...ی لذتی که توصیفشُ هیچ جوره نمیتونم بیان کنم!! 

وقتی خانمه بهم گفت:عمه اید یا خاله؟ چقد وسواس به خرج میدی؟! بهتون نمیخوره مامان باشید؟!! 

فقط در جوابش لبخند زدم و گفتم:بچه ها حساسا دیگه!! مخصوصا پسرا !! 

 ولی همون موقع تو وجودِخودم گفتم: این رضای منه! پس ارزششُ داره!! 

همش تو ذهنم میگفتم :این تویی گندم؟! داری برای ی پسر کوچولو خرید میکنی!! 

ی پسر کوچولوی خوشگل با لبخندی جذاب!! 

این یعنی که داره مسئولیتت نسبت بهش بیشتر میشه!! توانشُ داری؟؟! نمیدونم!! 

میدونم هیچکس جای پدر مادر از دست رفتت ُ نمیتونه برات پر کنه!! ولی امیدوارم ی تکیه گاهِ کوچکی برات باشم!! 

از خدا میخوام توانشُ بهم بده!! آمــــــــین 

                 برات آرزوی سلامتی و موفقیت میکنم رضای من 

*از تمشکی عزیزم برای حمایتش و خریدِوسایل ِمدرسه برای رضا ممنونم....

*این پست فقط برای دل خودم نوشتم٬ شاید ی روزی رضا اینجا رو بخونه!!